[Tom Giannoulas]

Η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί το αποκορύφωμα του ανθρώπινου επιτεύγματος, τη δημιουργία μιας μηχανής που έχει τις υψηλότερες ανθρώπινες ικανότητες: μάθηση και επίλυση προβλημάτων. Η ζωή με “έξυπνες μηχανές” αλλάζει με γοργούς ρυθμούς τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε και ταυτόχρονα αλλάζει το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό τοπίο σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να έχει δύο ρόλους στην εκπαίδευση, σε πρώτη φάση τη δημιουργία μιας έξυπνης υποδομής για μάθηση και σε δεύτερη να την ενεργοποίηση συγκεκριμένης τεχνολογίας (έξυπνα τηλέφωνα, εικονική πραγματικότητα, ρομπότ κ.λπ.) που θα μας επιτρέψουν να αξιοποιήσουμε αυτήν την υποδομή. Σε συνδιασμό με την προβληματοκεντρική μάθηση θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε περιβάλλοντα αξιολόγησης των μαθητών μέσα απο τα προβλήματα-πρότζεκτ που ολοκληρώνουν. Έτσι ο καθηγητής θα μπορεί να έχει άποψη για το κατά πόσο ο μαθητής έχει κάνει κτήμα του τη γνώση και θα μπορεί να τη χρησιμοποιήσει αργότερα στη ζωή του και να μην είναι το μοναδικό κριτήριο μια βαθμολογία σε κάποιο τεστ.
Η συσσώρευση γνώσης δεν είναι πλέον αρκετή. Με τα σύχγρονα μέσα η πρόσβαση είναι και θα πρέπει να είναι φτηνή, γρήγορη και διαθέσιμη για τον καθένα. Από εκεί και πέρα ο κάθε μαθητής θα πρέπει να έχει αναπτύξει το κριτήριο ώστε να ξέρει πως θα κάνει ανάκληση της γνώσης, πως και πότε θα την εφαρμόσει, κινούμενος πάντα σε πλάισια ηθικής και νομιμότητας. Ενσωματώνοντας την τεχνητή νοημοσύνη με την προβληματοκεντρική μάθηση διαγράφεται ένα μέλλον που η επίτευξη αυτών των στόχων φαντάζει εφικτή, μετατρέποντας τους μαθητές σε δια βίου κοινωνούς γνώσης, όπου μέσα απο την συνεργασία με ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής, πεποιθήσεων, κοινωνικής και εκπαιδευτικής προέλευσης θα μπορούν να λύσουν τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου.

[Pengarang]

Catatan