[ATHANASIOS ZIAGKOVAS]

Η νέα αυτή μαθησιακή καινοτομία όπως έχει παρουσιαστεί μέχρι τώρα δείχνει να έχει πολλά κοινά γνωρίσματα με τη γνωστή σε όλους μέθοδο project. Στη σύγχρονη έκφανση του Διδακτικού Σχεδιασμού , το παραδοσιακό μοντέλο διδασκαλίας εισάγει διαδικασίες επίλυσης προβλημάτων, τα προβλήματα που δίδονται, όμως, έχουν μια αυστηρή δομή, εντάσσονται σε κλειστά ορθολογιστικά πλαίσια, με αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης και αφορούν κυρίως πληροφοριακές γνώσεις συγκεκριμένου τμήματος του αναλυτικού προγράμματος όπου υπάρχει μια μόνο λύση ενώ σπανίως υπάρχει η δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων. Πρόκειται για μια διαδικασία του «διευκολύνει το έργο των εκπαιδευτικών και των μαθητών κυρίως στα κομμάτι που αφορά την αξιολόγηση της αποκληθείσας γνώσης Οι μαθητές μπορούν να αντιληφθούν τη σκοπιμότητα της μελέτης προβλημάτων, στα οποία έχουν προσωπική συμμετοχή και ενυπάρχει μια σχετική συναισθηματική φόρτιση. Αντίθετα, εάν ζητηθεί από τους μαθητές να εμπλακούν σε μια διαδικασία επίλυσης μη αυθεντικών προβληματικών καταστάσεων, τότε είτε το πρόβλημα ή η προβληματική κατάσταση, θα μείνει χωρίς απάντηση ή λύση, είτε θα αντιμετωπίσουν την όλη διαδικασία ως μάθημα το οποίο θα πρέπει να μάθουν ή ως ανάθεση μιας εργασίας στο πλαίσια της παραδοσιακής διδασκαλίας και μάθησης

[लेखक]

पोस्टहरु