[Papadouli Vassilina]

Η έννοια της τεχνητής νοημοσύνης (Artificial Intelligence – AI) εκτοξεύει τη φαντασία. Αποτελεί το αποκορύφωμα του ανθρώπινου επιτεύγματος η δημιουργία μιας μηχανής που έχει τις υψηλότερες ανθρώπινες ικανότητες: μάθηση και επίλυση προβλημάτων. Μπορούν οι μηχανές μάθησης να μεταμορφώσουν την ίδια τη μάθηση;
Η τεχνητή νοημοσύνη έχει δύο ρόλους στην εκπαίδευση: πρώτον, δημιουργεί μια έξυπνη υποδομή για μάθηση(δηλαδη η τεχνολογία που στηρίζει ένα online μάθημα) και, δεύτερον, ενεργοποιεί τις συγκεκριμένες τεχνολογίες (έξυπνα τηλέφωνα, εικονική πραγματικότητα, ρομπότ κ.λπ.) που μας επιτρέπουν να αξιοποιήσουμε αυτήν την υποδομή.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να μας δείξει πώς μαθαίνουμε καλύτερα, ακριβώς πού βρίσκουμε δυσκολία και πού υπερέχουμε.Η ανακάλυψη των εμποδίων στη μάθηση σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί μπορούν στη συνέχεια να προσπαθήσουν να τα αντιμετωπίσουν – για να βελτιστοποιήσουν την ποιότητα της διδασκαλίας τους.
Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χαρτογραφήσει αυτά τα ομαλά αλλά και τα ακατέργαστα σημεία στην εκπαιδευτική μας πορεία, χάρη στην ικανότητά της να εξάγει συμπεράσματα από ένα τεράστιο όγκο δεδομένων που συγκεντρώθηκαν από μεγάλο αριθμό μαθητευόμενων. Η τεχνητή νοημοσύνη, λοιπόν, δεν είναι απλώς ένας εκπαιδευτής – είναι ένας επίμονος παρατηρητής, ακριβώς όπως ένας δάσκαλος, και αυτός ο ρόλος μπορεί να είναι πιο κρίσιμος.
Μπορούμε να συλλέγουμε δεδομένα παθητικά, μέσω αισθητήρων και φωτογραφικών μηχανών καθώς οι μαθητές συνεργάζονται. Αν συνδυάσουμε σωστά την τεχνητή νοημοσύνη και την εκπαίδευση, θα υπάρξει περισσότερος χρόνος για δραστηριότητες που δεν απαιτούν ψηφιακή τεχνολογία, όπως η τέχνη, ο αθλητισμός και το δράμα.

[लेखक]

पोस्टहरु