[Χαράλαμπος Σαμπακίδης]

Η μάθηση με πρακτικές παιχνιδοποίησης είναι μια εκπαιδευτική προσέγγιση για να
παρακινήσει τους μαθητές να μάθουν χρησιμοποιώντας το σχεδιασμό παιχνιδιών και τα
στοιχεία παιχνιδιών σε μαθησιακά περιβάλλοντα. Ο στόχος είναι η μεγιστοποίηση της
απόλαυσης και της δέσμευσης μέσω της σύλληψης του ενδιαφέροντος των εκπαιδευομένων
και της έμπνευσής τους να συνεχίσουν να μαθαίνουν. Υπάρχουν δύο μορφές gamification,
δομικά χωρίς αλλαγές στο θέμα, και η μέθοδος αλλαγμένου περιεχομένου που προσθέτει το
θέμα.
Οφέλη
Προσφέρεται εμπειρία για αυτονομία και ικανότητα, δίνεται στους μαθητές η κυριότητα της
γνώσης τους, ελευθερία αποτυχίας και προσπάθεια ξανά χωρίς αρνητικές επιπτώσεις,
ευκαιρίες για αύξηση χαράς και διασκέδασης στη διαφοροποιημένη διδασκαλία.
Εφαρμογή
Τρεις βασικοί τρόποι με τους οποίους μια τάξη, ένα μάθημα ή μια ενότητα μπορεί να γίνει
gameplay είναι
• μέσω της αλλαγής της γλώσσας που χρησιμοποιείται (πχ, η παρουσίαση ενός
μαθήματος μπορεί να αναφέρεται ως “έναρξη μιας αποστολής”),
• της προσαρμογής της διαδικασίας (πχ, χρήση πόντων εμπειρίας σε αντίθεση με τους
βαθμούς βαθμολόγησης),
• και της τροποποίησης της δομής του μαθησιακού περιβάλλοντος.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις